de soep bevetten met carl orloffgebraad
xylofoon
identifische resonantie is de idee van alle artiesten
ik ben terug naar mijn boerderij
daar leeft het verleden
de struiken zijn er gevet met jaren in plaats van plaatsen
en nu ga ik weg van een concert
nu gebruik ik mijn herinneringen als gedachten
nu construeer ik een brug op een zandkasteel
de toekomst komt de muze tegemoet
slaafs haar oordeel
als idee etymologische referentie is voor muze dan is muziek eigenlijk een pentagram met arche
verwisseling
stijl insinueren zonder een viool te vragen
mijn boerderij verteert de ondergrond
Wil is geen wetmatigheid maar een permanente eigenschap
alles vergaat, zelfs dit gedicht
lees het en onthoud het, zo creëren we de overgang van muze naar arche voor babylon waar mijn boerderij ligt omdat ze daar niet wil liggen
permanente overgang
twijfelen tijdens het leven
categorizering
imperlatieven
nu eet ik van andermans sandwich
onbewust
kietelen
kietelen aan het keurslijf van zijn opmerking
het schuldgevoel van vergeving
vergeving is alleen, dat volgt daar uit
dat woord van Jezus staat ergens alleen tegenover alles wat wij niet voor mogelijk achten te dichten
ik begrijp U
ik eet graag van andermans sandwich in een permanente overgang
zo kan ik zijn vrouw stelen
maar achterdocht is geen vorm van originaliteit
als niemand zegt wat zijn probleem is kan ik hem niet begrijpen
de boer
de bemesting van de amazone lijdt onder een vergaande irrigatie
verhaalsverbondenheid
het leidt allemaal naar diefstal van verdienste
tentenkamp tijdsgeest
en nu herhaal ik woord broodje omdat de tijdsgeest zichzelf wel kan herstellen in een tentenkamp, gezien een tentenkamp zichzelf niet hoeft op te zetten
eigenlijk ook niet nu
mag ik van gedacht veranderen?
mijn autonome programmering loopt niet vast op het woord onderwerp
maar, het verbod op associatie in de tuin van Eden
heb paaltjes ingeperkt met augurken om de pekelharing in de middeleeuwen tegemoet te komen in een waalse beek
zo, dat mag niet van mij
patroonschetsen
eindelijk woorden zonder muziek
, een spatie dus eigenlijk
en nu herhaal ik het woord broodje, dus, ...
ik eet regenwormen
dan opereer ik de dichtkunst
nu verlaat hij zijn boerderij
pas is poëzie
de tweedeling van dit land behoudt het evenwicht op spelfouten
blijf altijd bij je eerste gedachte
zo ben ik gestorven
zo onmogelijk is het leven
overgang verzekerd
personificatie
associatie zonder inhoudelijke band
een adjectief als oordeel
het gevolg van ingehouden trots is een ongeoorloofd denkvermogen
ik weet dat
ik overweeg dat
denken is eindeloos en leidt tot sterven
anderen becomplimenteren mag
altijd hetzelfde onderwerp
India nastreven
strubbelingen genereren in mijn taalgebruik
elementair de oplossing
het adjectief van het oordeel
doel is geen onderwerp
ik moet ze niet kopen
ik ben aan het spelen
ik ben aan het spelen, India, ik was aan het spelen
je kan niet spelen in India
want, India is vast
geroest biefstuk
mijn speech kent geen aanhalingstekens
sandwich eet een broodje en dat speecht voor zichzelf
is dat een goeie reclameslogan voor de volgende?
samenhang
samenhang dicteert de wet
ik wil dat niet
mag ik gewoon een broodje?
lossen vraagtekens strubbelingen op, want als mijn bedoeling met taal zou spreken was ik nu al tot spreken veroordeeld
dt
dictum theoriem
latijn weet het
eigenlijk mag dat niet
subtiel
taalpurist
resultaatsvoortrekker
discipline
de kust is veilig maar wordt gewoon onderbroken ter hoogte van Rusland
mijn speech kent geen aanhalingstekens, Winston Churchill
de macht van volledigheid schenk ik U
iedere keer opnieuw
duurt de nacht langer
lijstvogels
bescherm ons van die witte vlek
meester, ik ken nog steeds het verschil niet tussen uw aanspreektitel en mijn thuissituatie, is dat een probleem?
meester Holland Zwart, Wil vraagt of hij nu mag gokken dat een ontbering van het geheugen de kleur wit heeft?
ik speel met beweging
ik dartel het lot
ik kaart op associatie
ik open een debat
Mijnheer Heerschap,
over mijn dood heerschap
de kans bestaat dat kans mij zal beteugelen nu ik met beweging speel
Ik speel nu met beweging
goeddunken
hersenen
mits het goeddunken van mijn hersenen heb ik een goede dag vandaag
Volzin staat tegenover woord in de blinde man die enkelvoud wou zien.
Partiële waarnemingen bevestigen een deskundig verhaal.
Detective is een banale uitdrukking
Maar! Ooit het meest uitgestelde woord ter wereld
"Ik houd U"
En dat vinden wij romantisch; ware het dat wel de heer van de hemel ons gezegd heeft dat dat slechts zijn tussenverblijf is, wil ik nog steeds verhalen wat hij daar meemaakt wanneer hij evidentie bestreelt met lokveren haren die bepalen wat Jezus moet dragen die dag
De avond
Ze hebben mij daar nodig
Dat mag niet van mij.
Evenwicht is een koud kunstje
Moet dat mooier op het bed?
Twee uitersten mijn trots en ik.
Wanneer moet je het mooier doen, ding, wanneer je alleen bent of samen?
Verplichting zal U antwoorden
Ik ken mijn vijand Al
Al Ongeoorloofd, de beslissing dat volledigheid samenhang zal bepalen
Wanneer voor de laatste keer interruptief on voor het woord oneindig verschijnt,
zie ik de blinde man terug in variatie, een pretpark voor volwassenen
hier mag de hemel niets over weten
over mijn dood heerschap
nu is de wereld vrij en ben ik dakloos