Elke lente stond er file op de ringweg.
Gelukkig bloeiden brem en spirea in de berm.
Toen was de tijd dat wit en roze domineerden.
Die tinten werden langzaamaan verdreven.
Ik ren vanochtend in het park
en op de dodenakker rond -
ze zijn al jaren met elkaar
verbonden. Elke ronde zwenkt
de schaduw zes minuten westwaarts.
Weken eerder geurden narcissen waar krokussen
hadden gepronkt, doken verbleekte cameliabloemen
weg, verbruinden hyacinten, maar penetreerde
de weldaad van skimmia japonica.
De schonkige japanse kers verstoof zijn bloesem
en vertoont bordeaux gebladerte; de magnolia
liet zijn eetbare kleuren vallen. Lelietjes-van-dalen,
cotoneaster, rozen en seringen nemen over.
Droogte verdoft het frisse groen,
de zomer moet nog starten. Elke
ronde eindigt op het kerkhof
bij mijn huis. Met elke looppas
verpieteren azalea's tot sprieten
en tikt de tijd naar mijn bestemming.