Liefste lezers,
met de kerstdagen die voor de deur (en wie weet, onder de maretak) staan, moeten de meesten onder jullie op zoek gaan naar activiteiten om de gaatjes op te vullen tussen de (al dan niet zwaar alcoholische) familiefeestjes, en bijbehorende maag-en darmklachten! Dus dacht ik, een blogberichtje om jullie volle magen te compenseren met volle gedachten!
Je kent het vaste patroon van een kerstvakantie: ettelijke kerstmaaltijden, familiereünies, en als er een dagje geen familiebezoek op het menu staat, laten we onze darmen rusten voor een gezellige kerstfilm op tv.
Liefste dames (en eigenlijk ook heren), als net je hart gebroken werd door een of andere hufter (sorry voor het taalgebruik maar ik HOU van dit woord! Het is zo heerlijk arrogant dat ik het elke dag zou kunnen zeggen: hufter, hufter, hufter, hufter,…), dan is je tv aanzetten het ALLERLAATSTE wat je moet doen! De media geilt er precies op dat er op elk moment van de dag minstens één zender een kerstromcom moet uitzenden, en laat dat net hetgene zijn dat we echt niet nodig hebben!
Kerst is meestal een moment om te delen met familie en geliefden, en als dat laatste nu juist weggevallen is, maakt het Kerstmis en Nieuwjaar des te moeilijker. Ook voor mij is deze periode eerder een dal dan een piek (en geen piek op de kerstboom, maar een emotionele piek). En dan heb je écht geen zin om te kijken naar films over koppeltjes die op een (iets té) perfecte manier het geluk vinden!
DUS!!! Een goede raad als je deze (hopefully-soon-to-be-over) eindejaarsdagen wil overleven heb ik voor jullie één gouden tip: kijk eens naar iets anders. Thriller, Horror, Oorlogsdrama, zelfs Mythbusters volstaat om je humeur op te vrolijken!
Ik ben bijvoorbeeld op kerstavond met mijn vader naar de cinema gegaan. Mijn vader en ik zijn voor het eerst sinds 12 jaar alletwee single op Kerstmis, en dat moest gevierd worden!
De film die we gekozen hebben was ‘Bridge of Spies’ met Tom Hanks a.k.a. die van Forrest Gump (zonder box of chocolates weliswaar, én dertig jaar later). De film ging over de koude oorlog, en hoe een ruil van gevangenen werd verwezenlijkt door een simpele advocaat (onze Tom dus) uit Manhattan. Helemaal niet romantisch dus, maar wel één van de beste films die ik ooit gezien heb.
Tom Hanks not being romantic!
Om eerlijk te zijn, kon ik me geen betere kerstavond voorstellen dan deze. Dus als je je eenzaam voelt of je wil niet weer huilen voor de tv omdat de mensen uit die kutfilm er gelukkiger uitzien dan jij, haal nog eens die Saw-films uit de kast (of bekijk oude Hitchcock films en doe eens wat cultuur op), en zet die emotionele knop maar eens op ‘angst’ in plaats van ‘verdriet’, ik beloof je dat het helpt!
Prettige feesten iedereen!