Ik zit in ademnood
Geen bladerdek meer, koel en warm, dat me vroeger omsloot.
Kijk op, ik word verblind
Geen schaduw meer, die zich over me buigt als een moeder over haar kind.
Blijft enkel een ongrijpbare wind?
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.