Een schoen aan de rand van de straat
zonder voet eraan
slechts leeg en hol
geen bewijs van voorbestaan -
al zijn de groeven gevuld met zand
en de veter losjes gerafeld
zo eenzaam aan de kant
lijkt er nooit mee te zijn getafeld,
nooit genoten van wandelcadans,
galop of sprint,
geen beet van jongehondentand,
geen schop van een kind -
ligt ‘ie er morgen nog
of zelfs volgende week?
Ziet iemand hem nog staan?
In stilte zal hij verder lijden
en wordt
ver gaan
vergaan.