ze schrijft en ze drinkt.
Piano streelt haar zwarte haren
En ze schrijft en ze peinst
Maakt natte kringen
In gekloofd hout
En is dat een traan
Dat in haar bierglas duikt?
***
In de zwakke schijn
Van de bloemenlamp
In het bijna duister
Drinken wij, kussen wij
Hebben we alle moed verloren
Zijn we slechts nog meubilair
***
Donkerrood zinkt weg
Maakt schaduwen in het hout
Ze krijgt een nieuwe
En verspilt geen druppel
Van haar herwonnen hoop
Haar troostende glas wijn
***
Wanneer de jazz zachtjes uitsterft
En de barvrouw slechts nog gaapt
Neemt de demon de boel over
Zo belanden we op straat
Heel wat centen lichter
Maar de duvels des te feller
ze drinkt en ze danst.
Dans deze zwarte dans met mij.
Ik tracht te hinken in de maat,
Een sukkeldansje zij aan zij
Ben ik nog toe in staat.
Wat wild gewieg op duist're beats,
Een wals op Wire, waarom niet,
Waarom niet Wilco, Ween of zelfs
Wolfmother. Het verbaast me niets
Dat jij sneller je pintjes giet
Dan dat je beentjes swingen.
Muziek maakt niets meer uit,
Het bier gonst veel te luid,
En ik heb alle zin in al
Wat jij niet bent, verloren.
***
Sommige dansen dans je beter nuchter
En ik schraap haar voor de derde maal
Van de kleverige dansvloer
Recht naar huis of nog een dans?
Ben je mal, zegt ze, 'k bent zat
Geef liever nog een pint
***
De beat is te snel
Haar benen week en lam
Het dansen heeft ze opgegeven
Het drinken echter niet
Geen fut meer, geen ritme
De wijn ploegt alles om
***
Met heel de Ultratop in de benen
Gans de wijnkaart in de maag
Haar nummer al te vaak gegeven
Staat ze eindelijk op straat
Huiswaarts keren is geen optie
Er is wel nog ergens een bar open
ze danst en ze schrijft.
Als een schaatser in het ijle
Schrijft ze woorden op de vloer,
Danst ze zinnen diep vanbinnen,
Jongleert ze harten uit de deur.
Zoek geen boodschap in haar passen,
Geen signifié bij het ontbijt.
Dans en hoop dat ze van jou blijft,
Of je bent haar al lang kwijt.