de kleine rafael keek haar aan met z'n donkere kraaloogjes en lachte naar haar. arianes hart smolt. lieve jongen, dacht ze, gelukkig dat je jouw papa nooit hoeft te zien, er liep een rilling langs haar rug. ze lachte terug en richte haar aandacht weer op de schildersezel.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.