Slaapliedje

14 jun. 2018 · 2 keer gelezen · 0 keer geliket

’s avonds in de stilte
van een zon die ondergaat, ons met
wat zacht verdriet alleen achterlaat,
tast je naar mijn hand, slaap je al?

 

ik kijk, knipper:
ook in het schemerlicht,
knijp ik even mijn ogen dicht -

 

slapen, nee, er is altijd nog zoveel
te vertellen, te vragen, op te rakelen
en te raden. na een tijd opnieuw je stem,
licht vertwijfeld deze keer: slaap je
ooit?

 

wat ik weet is dit:

 

liefste, al had een dag 48 uren
nog steeds zou ik er steeds één meer
willen om zeker te zijn,
om nog even in je ogen te kunnen turen

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

14 jun. 2018 · 2 keer gelezen · 0 keer geliket