Hidalgo en Fidalgo hebben zweetvoeten in hun hoge laarzen. Met op het schouderblad de knorrende haagbus, die wijd bekendstaat om zijn temperament, avonturen de tropenridders in hun eigen zouten en met een staart van duizend speren het gepeperde avocadozeepaard en het humide lianenbekken.
Onder de gebosseleerde kam van hun helm horen ze al de munten rinkelen, blinkt al het goud dat in het donkere woud begraven ligt. –
Bronzen Amazones, rood beschilderd, met tanden om hun hals, spartelen hulpeloos, krijsend, als tussen hun gespierde benen een syfilisknoet rammend ligt te schreien.
Te weinig curare voor de conquistador!
‘Wees vereerd door deze audiëntie, gruw toch niet van een beetje moord en verkrachting, stelletje blootsvoetse kannibalen!
Wij zijn kinderen van Jezus! Onschuldigen in zijn schoot!’
Rode ogen van de kaaiman op het water, zwarte pels van de jaguar flikkerend tussen de groene basten: de kapmessen, stoomschepen en houthakkers zijn in aantocht!
‘In dit drab strooi ik mijn slisselspraak en laat ik bananen kweken; geef me snel nog je tabaksplant!’
Europese kanker.