Sneeuw me, vlok me,
Eerste van de winter
Kinderblij gezicht de
Slee mag glijden als een
Vinger langs het lijf.
Sneeuw me, strooi me,
Vul de lucht mijn zicht wil
Rustig drijven tot je ligt
Verbleek het wezen tot
Geruis in jouw beneden
Lui en hoorloos komen.
Sneeuw me, dek me
Toe met bleekgeweven
Kanten reduceer het landschap
Waaswaarts, wars van wat het was.
Schreeuw me zet een eerste
Stap laat sporen in je achter.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.