Schrijven omdat er in lelijke huizen ook mensen wonen. Sociaal probleem of slechte smaak, het maakt me niet uit. De huizen zijn lelijk, en dan komt mijn medelijden voor de medemens. Bitches die zichzelf wegsteken achter boze blikken, topmodellen die verlangen naar een andere neus. Zeker zijn er ook lelijke mensen, het is een eigenschap, fysiek, kan aan iedereen opgedragen worden. Maar lelijk zijn maakt je nog geen lelijk persoon. Gelukkig beginnen de sigaretten me niet meer te smaken, toch zou ik vegetarisch willen zijn. Naakte bikini vegetarische meisjes, weet jij wie jij bent dan? De huizen blijven focking lelijk en toch zullen er mensen blijven wonen. Sociaal probleem of slechte smaak, het maakt me niet uit. Het is gewoon jammer om oog in oog te staan met kinderen, als straathonden behandeld. De falende economieën rondom me doen me beseffen dat ik te naïef ben om te denken dat iedereen mooie huizen kan maken, dat het een mogelijkheid zou zijn om met het niets die ze hebben iets te maken waar IK naar opkijken zou. Ondankbaarheid, egoïsme. De huizen blijven lelijk, daar komt het op neer, hoe of wat maakt me niet uit. Ik zou er dieper over moeten nadenken, een volgende keer.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.