Ik vraag me af, als je geen woorden kent, is het dan stil in je hoofd? Jij hebt me geleerd wat pijn is. Ik kende het gevoel helemaal niet. Ik was een vrij mens. Vrij van de liefde en de ellende die ermee gepaard gaat. Vrij van jou. Soms denk ik aan hoe het zou kunnen zijn als we nog samen waren. Of we elkaar nog zouden aankijken totdat jij blozend wegkijkt. Het is niets anders dan een herinnering die niet heeft plaatsgevonden.
Het leven lijkt voor me uit te rennen terwijl ik stil sta. Wanneer zal ik wakker worden om in de spiegel de ogen van een oude man te zien, per ongeluk door het leven heen geslapen. Die te lang heeft lopen dolen in zijn eigen dromen.
Waarom is ze weg?
Waarom heb ik haar laten gaan?
Er zijn stemmen die elkaar tegen spreken.
ik ben een kind van gebroken dromen, wist je dat?
De ketel staat te gillen op het vuur.
Ik vraag me af, als je geen woorden kent, is het dan stil in je hoofd?
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.