Spiegelglans

13 feb 2024 · 14 keer gelezen · 2 keer geliket

 

Haar ogen haken zich vast in mij;

wissen alles wat ik zwoer te onthouden

en we glimlachen, delen een verlangen naar vrijheid – 

een hoger bestaan binnen handbereik. 

 

Mijn ogen zwemmen zoekend over

haar gezicht, haar hals, haar bloes.

Ik waan mezelf weerspiegeld en deins terug 

voor alles wat ik zwoer te vergeten.

 

Haar ogen glanzen breekbaar in hun kassen, 

begrijpen mijn stilte niet – 

We vallen doorheen elkaars gedachten 

en verliezen onze handen. 

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

13 feb 2024 · 14 keer gelezen · 2 keer geliket