Een dorp als een ander
maar hier ademt iets dieper
onder de onomgewoelde aarde.
Lag zij ooit zo bezaaid
met wat geen wortel meer schiet:
in plastic verpakte woorden
met een doem tot eeuwigheid.
Van tussen baksteen en beton
klinkt een vrouwenstem
die zichzelf te zwijgen sust
met een wiegelied.
Een mantra voor later,
wijze lessen van een vader.
Wees zacht en zoet
doe beheerst wat moet
wat ik zeg dat goed
voor je is.
In een dorp als een ander
wacht een huis in verval
al te lang
op de sloophamer
en een vreugdevuur.
Er dient wat uitgeperkt.