Tussen sporen van doornen
Verloren tevoren
Bezweken verleden
Dragen zij toen naar dra
De kogelgaten als littekens
Op muren van eens hun witte stad
Gedrenkt in aalbessenjenever
Roest en links
De rechterhelft in dromenland
Omdat realiteit de verbeelding zeemt
Heden reutelt en laatstleden leeft
De veilige safe functie de overhand neemt
En ze alles beredeneren
De sporen naar een onzekere toekomst
Een kloon achter hun rug
Geschaafde ledematen hun verleden verraden
Gepijnigde hersenen de waarheid verdampen
En angst de boezemvriend is
Van hun onrustige getormenteerde hart