een sprinkhaan op mijn tuintafel
zomeravond
hij kijkt naar mij ik naar hem
hij verstart kijkt mij roerloos aan
met meer geduld dan ik
tijdloos is hij
ik lees stiekem verder in mijn boek
loer af en toe
het boek neemt mij mee
hij voelt het en springt
de lege plek merk ik later op
wat geruisloos verdwijnt
wordt pas laat gemist