Er was eens een stewardess die Buzz Lightyear, op een vlucht naar Mars, een dubbele whisky voorschotelde.
Hij kon daar niet om lachen.
En toen stonden ze plots allemaal voor de hemelpoort: de piloot, Buzz, een country-zangeres uit Glasgow, Kentucky, een gulzige trol, Ada, een bloedmooie bosnimf, een cafébaas uit Catalonië, een dwaze draak, Sinterklaas en zijn pieten, negen kinderen, een prins, een sierlijke fee, een windmolen, Elvis, Gert Verhulst, de Nobelprijswinnaar literatuur, de Kerstman, konijn, Oma, de stewardess, een theekopje… en werd het nog gezellig.
Tot uiteindelijk Petrus zei: ‘Helaas, dames en heren; Ik moet jullie verwijzen naar de Hel anders wordt het veel te gezellig in de Hemel. Bovendien speelt de duivel 24 op 24, 7 op 7, accordeon. Bedankt en Tot ziens.’
Vanaf die dag zijn roken en whisky niet meer toegelaten op intergalactische vluchten.
En iedereen leefde nog lang en gelukkig. (behalve konijn)