Ken je de stemmen al?
Drie klassedames in de handelsbeurs. Ze zijn er niet om handel te drijven. Ze blijven op het podium voor het polyfonische lied, voor minder dan LAUS niet!
Met twaalf zijn ze; acht mannen én een tachtigjarige dirigent. Het is geen statisch gebeuren. Het ensemble neemt na elk lied een nieuwe plaats in, zo krijgt het publiek ieders gelaat te zien. Ruggen, wat hebben we daar aan?
Het is moeilijk om te beschrijven hoe ze klinken, hoe spannend ze zijn. De liederen zijn eeuwen oud, de uitvoering modern. De stemmen vullen de ruimte, nemen het publiek bij de hand, vragen de ogen te sluiten.
Een concert bijwonen is één, een concert horen is twee, een concert beleven is drie.
Drie stemmen van een zuiverheid die ons nog niet vaak ter ore gekomen is. Welke verhalen worden hier verteld?