hoeveel afstand kan ze verdragen
als ze bij die ene wil zijn
hoe kan ze iemand in zichzelf laten sterven
zonder ze volledig te laten verdwijnen
ah, laat maar
ze hangt deze liefde aan de wasdraad
tot ze door de zon verbleekt
ze is de illusie voorbij
en voorbij de illusie
de tweede straat naar links
komt ze je tegemoet
komt ze je graag nog eens tegen
spreken we daar af
kwart tussen zeven
liefste
ze moet gaan
ze wandelt de kamer uit
zonder om te kijken
ze is
onderweg naar de beste versie van zichzelf
ze trekt haar astronautenpakje aan
vuur gerust
haar hart is kogelvrij
liggend in het gras
befliedert en befalddert ze nog wat je gedachten
verblindt ze je met haar sterrenstof
dit meisje moet verder
gaat verder
gaat verder sterren plukken
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.