Voetballen zonder doel

31 mrt. 2020 · 18 keer gelezen · 0 keer geliket

Het is stil in de hal van het station als ik naar mijn werk ga.

Op de muur hangen affiches voor Tokyo 2020 

Voetbal. Een week geleden had iedereen nog een doel.

Nu vraagt men zich af of de scholen hun deuren

zullen openen in april wanneer de kersen in volle bloei staan.

 

De Covid-19 houdt Sendai als een zwarte band

judoka in een wurggreep.

We slaan terug terug met ontsmettingsalcohol,

thermometers, mondkapjes, tissues en sociale afstand.

Als Don Quichot’s tegen windmolens.

 


Laten we een minuut stil staan. 

Voor de doden die we nu nog

op onze handen kunnen tellen.

Maar straks ontelbaar zullen zijn.


Als tere bloesemblaadjes zal de wind

ze naar de andere kant van de rivier brengen.

 

 

 

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

31 mrt. 2020 · 18 keer gelezen · 0 keer geliket