het is een fraaie kist
vleugels als een kraai zonder piloot
we zingen
proeven sappig vliegen
tof een reis
voorbij de zon het vuur je ogen
heb ik zomaar overleefd
een droom
beslist
ze zwaaien stil
ze wuiven uit
dertien palmen onze handen
heb ik aan elkaar gekleefd
wat is het knus
in deze kist voor twee
diep
onder de grond
waar jouw mascara
hartjes tekent
liefde nooit
het daglicht ziet
uit de reeks 'Majnun, het gebrabbel van een gek'