tafereel

21 dec 2022 · 4 keer gelezen · 0 keer geliket

achter de toog poetst luuk de wijnglazen op.

één voor één. met z’n rechterhand houdt 

hij de voet vast, twee vingers van de linker 

steekt hij in het glas zelf. duim erbuiten. 

 

snelle draaiingen; vijf elegante polsslagjes.

 

de sierlijkheid, de vlotheid, de kunst

ervan. de gedachteloze aandacht

en de geeloranje achtergrondverlichting.

 

het is een rothko achter een hopper geschoven, 

een gladde rots met een hartslag en een adem.

 

het café is vol, de muziek staat luid, halfdronken stemmen 

overroepen de synths en de dreunen van de bas.

 

en deze video staat zo zacht, zo zacht.

 

een amper hoorbare zingende zee van kristal, 

ruisende kruinen van een geschilderd berkenbosje.

 

op het aanrecht breekt een opgezet eekhoorntje 

van porselein de dop van een beukennootje.

 

het zal niet lang meer duren voor de eerste

dansers op de wankele tafels springen.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

21 dec 2022 · 4 keer gelezen · 0 keer geliket