halt
geen stap meer of
ontploffing van jewelste
mijn wervelzuil de lucht in
helaas
te laat en
BANG!
daar ga ik
een onweer aan flarden
fruitboeren blij
ik verstuif een zwerkvol
hoog krijsende meeuwen
(stil)
en niet zo gek veel later daal ik neer
een dansende kolom van ruggenpulver
voer voor struinende poëziearcheologen
met hun immer voorzichtige borsteltjes
blaas maar, wat zou het
de ware schatten liggen lager
ik boks al jaren
boven mijn stoffelijk gewicht
en hing vaker dan niet
in de touwen
© Marc Terreur, 10 maart 2024