Ons bed is een situatie. Met planken. Met elke hond erbij
vergroot het bed. Verlichting.
We slapen kort en trouw.
Ik naai lakens aan elkaar en laat de deuren open
maar de honden wachten,
lopen niet alleen uit bed.
Ze likken en hoesten. Kachelen een manke versie
van de Rio Grande.
Het maakt niet uit
dat ze een blokje omlopen op een geruite overtrek.
Hun nadorst wandelt verder
in de adem van hun vacht.