Tijd benijdt niemand

6 jan 2025 · 2 keer gelezen · 0 keer geliket

 

de operatie

aan het vlinderoog

was niet gemakkelijk

ik lieg niet

moest zo rustig blijven

als handfossiel kan zijn

ik bewoog amper

deed het minitieus

zoals een microscoop dat wenst

de hoop op een succes

op beterschap

een vlinder redden

die mij echt kan zien

ik was niet bang

het was geen mens

de ontmoeting met de angst

lag toen ver achter mij

er loerde weinig om de hoek

ik zocht geen vrees

diep in die lens

ik had gewoon en enkel

tijd genoeg om de operatie

uitermate traag te doen

de vraag die ik mij nimmer stel

wordt nooit beantwoord

door een schreeuwend nut

omdat de vlinder

mij niets had gevraagd

toen hij daar zo verblind

verloren lag

heb ik alles graag gegeven

want ik kan mezelf verliezen

in de tijd benijd niemand

die grootsheid zoekt

de vleugels bleven 

schoon en kalm

de zalf heb ik

ook zelf gemaakt

ik raak de huid

van mensgeworden apen

zelden aan

maar met een vlindervel

een oog zo klein

had ik geen probleem

ik heb alleen

maar geprobeerd 

een netvlies te herstellen

alles is gelukt

gelijk een bloem dat wil

ik zal ook nooit vergeten

rond te kijken

zorgen voor 

wat niemand ziet

 

 

 

uit de reeks 'Kleinood'

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

6 jan 2025 · 2 keer gelezen · 0 keer geliket