Excuseer moeder, maar zo gaat het niet
Het hekje van de tuin ligt neer, rinkelt in verschiet
Barstend van groen staat je boom schouder
aan schouder met appel en verdriet
Laat de bramen maar groeien,
Vergeet het jaarlijkse snoeien,
Laat een bom ontploffen en
wees door het leven getroffen
Neen, je bent er niet,
maar zo gaat het niet
De dood zit in mijn hoofd
maar het roepende leven
zit in je boom