Er is te veel tijd, schat.
Zoals een film niemand op de pot toont tenzij het de plot vooruit helpt, zo wil ik gestroomlijnd een bestemming volgen.
Alle gebeurtenissen leiden tot de dood, niet dan? De match wordt beslist in de laatste seconden. De tien nul voorsprong verwijnt zoals vrienden bij miserie. Niet denken.
Ik verveel me en voel me er schuldig over, dat zijn zowat de bezigheden van het moment. Dat is het grote plan.
En net daarom is er te weinig tijd.
Alles gebeurd altijd achteraf, als je brein van de details het oppikt, iets coherent heeft gemaakt. Iets dat alleen jou brein kon maken. Dat voelt best eenzaam. De taal is niet genoeg om je gevoelens te kunnen delen. Spreken is nu eenmaal moeilijk. Sommigen denken dat woorden spreken, nee: emoties spreken. De rest is onzin en onzin is tijdverlies.
En zo, alles bijeen geteld, mijn schat. Ben ik tijdverlies geweest.