Alfredo hoorde voetstappen in de gang. je hebt toch de weg terug nog gevonden idioot! dacht hij. Zijn barse stem galmde door de gang:' Aldo hier!' Aldo kromp ineen, maar hield zich sterk en stapte het bureau binnen. Een lange, magere vinger wees naar een stoel. Aldo ging zitten. Alfredo keek hem aan:' opdracht volbracht?' vroeg hij. Aldo knikte. Alfredo kneep z'n ogen tot spleetjes:'jij bent net wat ik dacht: een leeg omhulsel zonder inhoud,hoe anders kan het dat je die vuilzak gebruikt hebt en dan nog open en bloot, hoe is het mogelijk! tierde hij 'wil je ons veraden misschien?' Geen antwoord. Alfredo gebaarde naar een man die bij de deur stond:'opruimen' zei hij. De man knikte. Alfredo liep zijn bureau uit. Hij hoorde een doffe knal en lachte: arrivideci ezel!