Wie kent niet de verhalen over vroegere leerkrachten met sadistische neigingen?
Waar schuilde toch het kwaad dat tot agressie dreef? Waren de karakters van de kleine bandieten tussen de schoolgaande jongeren dan zo doorslecht?
Wat dreef de dactyloleraar om een ijzeren regel te hanteren om op de vingers van de typisten in spé te kloppen en waarom vloog er gedurende jaren in het vierde klasje geregeld een krijtbordveger door de lucht?
Waarom kregen de toenmalige beulen zo weinig weerwerk van de ouders en kreeg in tegendeel het ondeugend kind bij zijn thuiskomst nog een extra pak rammel?
We zullen het wellicht nooit weten maar nu ze ondertussen overleden zijn, voelt het prettig aan hen terug te denken, kermend en brandend in de hel.