De trompetsolo van Ibrahim Maalouf scheurt voor de zestiende keer door onze boxen. True Sorry, haar lievelingslied en daarom ook het mijne. Met haar hoofd op mijn borst en mijn vingers die ritmisch door haar rode lokken gingen, konden we uren blijven luisteren naar de platenspeler. Het deed haar denken aan Libanon. Ze vertelde over de drukbezochte markten en hoe oom Badr er kikkererwten verkocht. De beste kikkererwten van Beirut, zo goed dat zelfs de joden ze kwamen halen.
-Als er één ding is waarom ik joden wel kan uitstaan, is het hun humusverslaving.
-Haha, ieder zijn charmes hè.
-Wat zijn mijn charmes dan?
-Gho, waar zal ik beginnen? Alleen nog maar over je rode haren kan ik bijbels schrijven. En dan zwijg ik nog over je ogen en je heupen.
Ze springt rond mijn nek en smijt haar groene ogen vlak voor de mijne.
-Beloof me dat je niet verliefd op me wordt. Beloof het me, alsjeblief.
Ik neurie met het nummer mee en neem de ingrediënten die op mijn bureau liggen. Ik trek het zilverpapier strak tegen het lege rolletje keukenrol. Twee rekkers zorgen ervoor dat het zilverpapier stevig gespannen blijft. Mijn stem klinkt als C-3PO die net een baard in zijn keel begint te krijgen.
-Master Luke, I am your father.
-Euh dinges, Star Wars!
-Correcto, maar welk personage?
-Ja, die gouden robot… Je weet wel, die dat op Indra-unibrow van de wasserette lijkt.
-Ik moet een naam weten, anders zero punten.
-Komaan, Isaac, niet zo streng. Je weet dat ik daar opgewonden van word.
-Hmm, het lijkt wel alsof iemand de jury wil omkopen.
-Ik zou niet durven.
Ik durf niet. Wat als ze niet opneemt? Of als het nummer fout is? Ik pak de wegwerpgsm uit de onderste schuif van mijn bureau en toets de nummer in die slordig op het bierkaartje staat. Ik heb nog nooit zoveel betaald voor een bierkaartje. True Sorry eindigt opnieuw, maar deze keer haal ik de naald van de plaat. Ik pluk de plaat van de speler en steek ze in de hoes. Pour Isac & Tara, staat er met een zwarte alcoholstift op geschreven. Isaac en Tara, wat klonk dat toch zo goed.
-Hallo? Hallo, wie is dit?
Rabbi Louis leerde me over het proportionalisme. Goed en kwaad zijn zo sterk vermengd in onze wereld, dat de moreel juiste keuze niet die kan zijn voor het absoluut goede, maar de keuze is voor het minste kwaad.
-Ik mis u.
https://www.youtube.com/watch?v=HXzv7P7qGdM