Stravos zat op zijn terras en staarde voor zich uit. In zijn glas ouzo weerkaaste de avondzon. Weer dwaalden z'n gedachten naar haar:Noriana, wat zie je toch in die Artemis? Je loopt je ongeluk tegemoet. Ik wil niet dat jij er ook bij betrokken raakt, ik ben al genoeg verloren.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.