Kerstmis uit mijn jeugd, wat is de eerste kerstmis uit mijn jeugd die ik mij herinner.
Het is Kerstmis 1967, het eerste jaar wat ik mij herinner met een jaartal. Wij wonen net in Simpelveld en dat was al iets geweldigs, we waren verhuisd en nu kregen we met kerstmis een echt kerstdiner. We waren er al dagen druk mee aan de gang geweest want we moesten met de vier oudste de menukaarten tekenen en papa zou dan ’s avonds de gerechten erop typen. Wij zaten dan met zijn alle om hem heen en alle zes wilde we wel eens kijken hoe dat typen op de Remington ging.
Reuze spannend, dat wel maar ik vond het echt wel spannender om te weten wat dat heldere rund soep met lettervermicellie nou eigen lijk was en al helemaal dat kippenpasteitje met een bladerdegenhoedje. Die Parijse aardappeltjes met haricot vers en die runderrollade met champignons. Het waren allemaal termen en gerechten waar ik nachten niet van sliep. Het toetje was overigens ijs met slagroom,
De dag kwam en we zaten aan tafel en ik vond het geweldig! Heb het altijd geweldig blijven vinden en zo ook nu komende kerst. Dan toveren we het huis om voor een groep van 21 man en die gaan genieten van een zeven gangen kerstmenu. Ik ben er achter gekomen dat het koken meer een kwestie is van goed plannen en daarmee een hoop voorpret, daarnaast vind ik het voorproeven ook steeds belangrijker, dus probeer ik alles van tevoren uit. Zo ga ik morgen verse pasta maken om te kijken of ik dat al twee dagen van tevoren kan maken en als dat mijn kwaliteitsproef doorstaat doe ik er in een tussengerecht een tomatensaus van tonijn en makreel bij serveren, anders verzin ik iets anders.
Dat is voor mij Kerstmis, ontstaan bij de Remington van mijn vader tijdens het typen van een menu, waar vijf anderen zaten te kwijlen om op een letter te mogen drukken, terwijl ik mijn moeder vroeg wat dat nou eigenlijk was een bladerdeeghoedje. Ze bagatelliseerde het met , dat zit in het pasteitje zij ze een beetje verveeld. Maar ik heb overigens wel de Remington geërfd, en niemand snapte waarom.