Uit ’t Dagboek van ’t Binkske:
Tijdens W.O. 2 : Onze Ceril goat werke.
‘k Hèm in de vakanse weer wa meegemoakt. In e grooet huishaawe komde van alles teege.
Onze Ceril blèft naa ut school en naturlèk moet èm goan werke.
“ Oep stroat liere die snotneuze tog niks goets “ zeet ons voader.
Ons moeder hat onze Ceril gèren oep ne bero gehat, moar da goat zoe gemèkkelèk nie
Em heet geschreve en gevreve en ’t antwoort was altij ’t zelfde : “ de kaders zen bezet “
Wa da ze doar wille mee hemme weet ik nie goet. ‘k Hèm tog altij hoore zegge da die beromannen oep ‘ne stoel aan een toafel zitte en oep giene kader.
Moar da zal misschien zèn veur de nieuf amplajees die mee de veloo komissès moete doen noar de post en noar de bank en zoo.
Affijn doar was onze Ceril dan tog giene goeie veur gewèst want èm kan nog giene platte band plekke en da moette tegewoordig just goet kenne.
Em is dan drij weeke bei ‘ ne bakker gewèst. Hat èm doar potverdekke moar gebleve den ezel.
’t Was lang geleje da we oeit zoveul brood in huis hemme gehat.
Onze Ceril kreeg zijne bon oemdat èm giene weg kon mee de temberkes van de klanten.
De geburen vertelde da ons moeder diee “weg “ beter kende.
Naa, ik moet zegge da ons moeder altij een slum vremmes gewest is.
Naa goat onze Ceril koole roapen oan de sjarbenage van Zolder. Doar is ne schoene cent mee te verdiene. Soems blèft em moar efkes achter…
’t Schènt da ze dan de koole brenge tot in Eppen. Ik vin da schooen van die menschen da ze zoe gedienstig zèn.
As ekik ut school bleif goan ik tog zurgen da’k e goet pletske kan vast krijge.
‘k Hèm altij zin gehat veur kwaffeur, oemda mijn adste bruur da ok is.
En dan moak kik drij bussen: “ Pour le garzon” : ieen veur oep de toafel , ieen veur oan de kapstok en ieen veur oan de klink van de deur.
Moar moest den oorlog nod nie gedoan zèn dan goan ik bei ‘ne slachter !!! ’t Binske.