uit zorg van alledag
met trieste volksverhalen
de weg op, in zwart grijswit ijskoud
kondigt haarscherp dit verhaal je aan
van ik ben er kijk je leest en
fictief zwem je troebel het leven van een ander
binnen je eigen leven van je af
te drogen met grote ogen en open mond
staat je hart stil als ze zichzelf de dieperik in
je lijkt toch niet, in niets
zwoegt ze zich een weg door haar leven
en gunt zich
de hoofdrol