Terwijl de bladeren vallen aan de uitgedroogde takken, zwem ik in je ogen die drijven in je vermoeide gezicht
Ik zoek rust waar er geen is, zoals slapen onder een snelweg
Je make up is verdwenen met de laatste zon
Het uitzicht was geweldig, de val was kort
En buiten mijn cryptische woorden had je niets aan
In het donker droeg je schaduwkleren
En ik raakte je schaduw aan
En toen verdronk ik in het laatste licht van je ogen
En je omsloot me als een bloem in de allerlaatste zon