Terwijl Roeland van Florence droomde en daarbij zijn lakens wel eens danig bevuilde, viel forse groei Florian zowat in de schoot. Het betrof producten en technologieën waarvan de ingenieurs bij Snotsyo, Lulding en co. maar al te goed wisten dat ze binnen enkele jaren volledig end of life zouden zijn en ze ontdeden zich in één relatief eenvoudige transactie van hetgeen ze al lang niet meer als core business beschouwden.
Als volgt ging het. United Cowboys International N.V., de holding van Florian F., nam een West-Europese vestiging van bijvoorbeeld Snotsyo over. Meestal gewoon alles, de gronden, de boekhoudkundig zo goed als afgeschreven gebouwen, de verouderde productielijnen, ook het personeel. Win-win was het. De managers van Snotsyo ontdeden zich van sociaal passief in een land met hoge lonen, verkochten activa boven boekwaarde, realiseerden zo een uitzonderlijke winst en gingen ongetwijfeld een extra bonus binnenrijven.
Ook Florian deed telkens een goede zaak. Op korte termijn zou de omzet van zijn holding weer flink stijgen en hij had de activa dan wel iets boven boekwaarde betaald, toch was de prijs ver beneden de marktwaarde gebleven. De gebouwen bevonden zich in de meeste gevallen dicht bij een stadskern, waar decennia geleden deze lichte, maar intussen verouderde industrieën opgestart waren en hij kon ze gemakkelijk met winst verpatsen aan één of andere bouwpromotor, die er lofts in ging maken of de boel platsmeet en verkavelde.
Het overgenomen personeel zou voortaan voor Florian werken en niet langer voor Snotsyo, maar telkens onder één voorwaarde, nl. dat ze tijdens de transitieperiode via een interimkantoor tewerk gesteld gingen worden.
Op die manier verloor elk personeelslid zijn of haar anciënniteit. Of men deze juridische consequentie altijd goed besefte, weet ik niet, maar de vakbonden stemden daar doorgans wel mee in. Anders ging de overname niet door, werd de fabriek misschien gewoon gesloten en verloren ze allen hun werk.
"Florian F. was de enige die de vestiging wilde overnemen", hadden de managers van Snotsyo aan de vakbonden laten weten, en Florian had daarbij verzekerd dat de productie er gewoon voortgezet ging worden, meer nog : "de omzet zou zelfs toenemen omdat er veel synergieën waren met al de andere bedrijven van zijn groeiende industriële groep", zo had hij op een vergadering met de vakbonden verklaard.
Florian takes it all
deel 3 van het documentaire kortverhaal 'Cowboys United'
uit de reeks 'Roeland Wittebolle'