ze was bijna halverwege
toen het groene mannetje
verscheen,
schuifelde verder over de lange
vacht van het zebrapad,
de blik naar beneden.
kon haar het schelen dat ze
verkeer liet wachten, regels en
boodschappen achter zich aangesleept
een auto hield halt, de bestuurder
herkende een eigenwijze, universele oma.
een tweede auto claxoneerde.
toonde een middenvinger die ze
nog niet zo lang geleden
had leren opsteken.
#NovemberVers