Vaarwel kleine, broze bloem

30 mei 2015 · 1 keer gelezen · 0 keer geliket

Vaarwel kleine, broze bloem

De koude winter is nu voorbij

Op je haar lag al wat sneeuw

maar de mist der ouderdom is nooit in je hoofd opgedoemd

 

Je hebt van een lange zomer genoten

Gulzig gedronken, ja haast verdronken

in de verfrissende regen

En nu zullen we je niet meer kunnen ruiken

De geur van moederlijkheid en huiselijke liefde

En een vleugje sherry

op een gezellige Lendeledense voormiddag

 

Ach wat staat de tuin er nu maar triestig bij

Zonder jou

buigen wij, de jonge bomen

langzaam onze kruinen

Voor een klein bloemetje 

met een verdomd lange schaduw

 

Het is moeilijk voor te stellen

hoe zo één bloemetje

een hele tuin, wild en vrij

bijeen kon houden

Maar je stond er altijd

zelfs als het stortregende,

als de wind het land geselde

en een wit tapijt je tuin bedekte

Want koppig, en een vechter

dat was je wel

 

En het zal je wel hebben getroost

je zaadjes in de wind te zien dansen

Elk in zijn eigen richting

En vervolgens te zien groeien

met zo'n prachtige tuin als gevolg

 

Vaarwel kleine, broze bloem

Vaarwel grote, sterke mevrouw

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

30 mei 2015 · 1 keer gelezen · 0 keer geliket