Eindelijk rust, dacht iwein starend in het haardvuur. Hier kunnen mijn plannen rijpen en niemand gaat me tegenhouden of anders zal je de prijs betalen : in natura ?
In het schijnsel van de vlammen zag iwein een gezicht: "Antonie, belofte maakt schuld, ik zou je zo graag temmen m'n wilde kat" mompelde hij.
In gedachten zag hij het zo voor zich: woest zou ze zijn ogen willen uitkrabben, roepen, tieren en daarna zwichten en hem geven wat hij wou. Iwein kon niet wachten, maar zaken gingen voor: zijn atlelier inrichten bijvoorbeeld. Misschien geef ik je een rondleiding antonie, als je braaf bent natuurlijk.