vele vogels in het park die vrij op weg
hun vlucht je imiteert stapt en
stapt van veer naar veer
van pluis naar pen naar wit naar zwart naar dons naar
daar en zweef en val en lig ben jij de vogel niet
zou het fijn als veren wandelaars in berg en dal
stad dorp straat en werk en wagen van weer en heen
als veren tonnen wijsheid en je wijst naar je tooi
buigt je hoofd en vanzelf het ontstaat het is
zonder één woord wervelt zich omhoog bestuift bestaat
vlieg op en in je kleine kring worden veren vrienden
van jaren die je niet verliest
die je wint van groei
van vele vogels in het park
die met gemak de vleugels spreiden