Van schoonheid en noodzakelijkheid

18 nov. 2014 · 6 keer gelezen · 0 keer geliket

Dame Regelmaat, en ik, leid de dans

zwevend langs de lijnen, en ik, ontloop de kans

 

En ik haat toeval

zevens en symbolen, dansen om mijn hand

 

Bladgoud en diamanten, ketenen zich rond mijn hals

nauwen zich om mijn enkels

 

De olielamp weekt mijn wijnige ogen

de vlam moeit mijn weeïge mond

 

En evenwel hef ik mijn hand en stem

roep ik beide hemelen aan

 

Ik ijl

en evenwel, en nog steeds, voed ik mijn eigenbeeld

met het kwijl uit eigen hand

 

Ik teken nog wat lijnen, vol mijn blad,

nog wat

 

Dan kust mij, Dame Regelmaat

zij ontgoochelt en begoochelt mij

en ik haat toeval

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

18 nov. 2014 · 6 keer gelezen · 0 keer geliket