Toen je je iedereens str*ntpaal voelde,
wierp de taal me als bij wonder een
reddingsboei toe. Dat jij integendeel
mijn verdwaalpaal bent, door wie ik
als het mij te druk wordt op het strand
de weg terugvind – waarna de wereld
een bocht van 180º maakte,
inclusief jouw mondhoeken.