Voel het gras, hoor mijn brein
Alles was ooit even groot
Nu is apart zijn o zo klein
Vindt u mijn leven vergooid?
Hoor de vogels, laat ons zingen
Over een betere tijd - verstoord
« Kom nu even niet aandringen,
ze hebben zorgen aan hun hoofd!»
Dan kruip ik in de kast
Dan graaf ik een hol
En strooi ik zout op de sneeuw,
dat ik vervang met witte wol
Proef de wereld, voel ze stralen
Maar trek ze recht met stukjes lood
Anders zullen ze verdwalen
In het dal dat jij aanbood
En het kronkelt rond mijn tenen
En het kronkelt in het gras
Waar zijn mijn dromen gebleven
In een wereld zo vergast?