God allemachtig, waar zijn mijn sleutels. Het is steeds hetzelfde liedje.... De dag ruim op tijd begonnen om me in alle chillrust klaar te maken voor het feest. Alsmede alles in rekening gebracht zodat ik op het verwachte uur kan aantreden. Echter, de mogelijkheid dat mijn sleutels verstoppertje spelen, is een trouwe vergetelheid. Even zit ik met de handen in mijn gelukkig zacht gecoditionerd haar. Het is tevens geconditioneerd en spreekt de volgende zin uit: De sleutels liggen op de plaats waar je ze het laatst hebt gelegd, Lodewijk. Dat is juist, verdorie, er was geen haar op mijn hoofd die daar aan dacht.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.