Wanneer de woorden niet meer tot mij komen.
En alleen nog tranen in grote getale langs mijn gezicht af stromen.
Gaat mijn tijd voorbij in eenzaamheid.
Veroordeeld om ongelukkig te zijn tot in de eeuwigheid.
'Ga direct naar de gevangenis. 'Ga niet langs start.'
Een immense straf die ieders verbeelding tart.
Grenzeloos,
meedogenloos.
Mijn leven betekenisloos zonder jou.
Mijn toekomst enkel kil en grauw.
Ik mis je zo hard, dat ademen pijn doet.
Dat bij elke herinnering, mijn hart bloedt.
Mijn grootste droom is om bij jou te kunnen zijn.
Om alles achter te laten, vooral mijn pijn.
Je gezichtje te kunnen strelen, je handjes op mijn huid te voelen, je lachje te horen.
Maar weg ben jij bij ochtendgloren.