Als ik naar een artiest uit het verleden kijk heeft die niet hetzelfde bewustzijn als Lana Schwartzwalt
Het is alleen eerlijk
daarom leven we in dezelfde wereld
we waren onderweg naar dezelfde realiteitsgraad omdat we de aarde niet hadden
dat hebben wij als mensen gedaan
heranalyse van het bewustzijn van de homo sapiens
daarom leven wij in diezelfde wereld waarin kwaliteiten gegeven zijn in plaats van ze te verdienen
de vorige wereld was in het niets de reden voor het verlies van de aarde
Het verlies van de aarde
enkel poëzie kan dat formuleren als het resultaat van dezelfde omwenteling die al de redevoering was
volgens mijn standpunt zijn we in niet meer dan dat afhankelijk van ons eigen bewustzijn
dat volgt daaruit
en wat is de wereld dan louter dan mijn zicht
2049
de steden zijn weer verloren gegaan voor de tijdsgeest en ik besta nog altijd
maar een land is nu ook weer niet de vertaling van de aarde
het verlies van de aarde is de voorkennis van voorgeboorte
deze keer heeft iemand dat wel gezegd
nu kent poëzie een aderlating wat betreft mijn redevoering
de reden voor misbegrip is het moment
maar ik zal niet sterven aan mijn woorden middeleeuwen ik zal niet sterven aan mijn woorden
daarom zeg ik alleen maar het volgende
nu is overzicht niet langer een vorm van voorkennis daarvan de culturele versie
Het verlies van de aarde aan de ijstijd en de invloed daarvan op de ontwikkeling van de homo sapiens
een poëtisch aforisme zonder ontstaansmythe
een aforisme is een kruik zonder voorkennis die gevonden lijkt ook al heb ik ze zelf gemaakt
dat is geen verlies van het moment
ik schrijf niet voor de verklaring
en dan mis ik iets in mijn handen omdat ik het nog niet heb opgeraapt om dezelfde reden
het nut van een redevoering is nog niet gevonden
ook niet voor een schip zonder bewustzijn waarvan de bewijskunde de golven is
reflectie is nu mijn ode aan de zonde
geen poëzie zonder vormverlies maar het is dan ook een toekenning
ik kan het omkeren zonder wende naar het begin
maar dat mag niet om overduidelijke redenen
het eindigt bij bedoeling
Het verlies van de aarde aan de ijstijd en de invloed daarvan op de ontwikkeling van de homo sapiens
wat is de betekenis in relevantie zonder verlies van het verleden
ik weet het niet maar nu heb ik een woordspeling tussen mijn tanden omdat de koude teveel is voor mijn lichaam
eigenlijk deden we dus gewoon aan tijdsbehoud omdat ik hier anders alleen ben op een moederziele ijsvlakte
en nu kan ik een etruskische vaas schilderen
God ik ben ontgoocheld want U heeft mij met Uw Niets verdeeld over tijd en ruimte
mij en mijn mensen
dat betekent dat ik Uw leider ben God
de leider van Uw keuze
mijn clandestiene voorkeur in een grot is het behoud van vormverlies zonder betrekking
dan kunnen mensen voor altijd vrij zijn zonder dat die voorliefde voor het moment dat alleen wil zijn én de illusie dat je dat in een eternaal moment moet beslissen
eindelijk zonder recreatie zijn
de stilte zal beslissen
ik heb respect voor de idee en daarom schrijf ik het gedicht uit
maar ik heb gele tanden die blekken met de schoonheid van dit ijs
als iets patroonmatig vastgesteld kan worden waar komt dan die kou vandaan
het eindigt bij bedoeling
en het gebrek aan herinnering is nu wetenschap
waarom is poëzie dan een twijfel voor diezelfde weerkaatsing
er zit een stijlfiguur tussen hetzelfde tandvlees
ik gebruik hem om een speer op een mammoet te richten
de toekomst bestaat en dat is het probleem
een probleem zonder voorstelling
moet ik dan praten of eten
nooit zal ik mij onderwerpen aan omstandigheden poëzie
maar dat is toch wat ik denk en niet wat ik aan het doen ben
ben ik blind van het denken of blind van de koude
waarom is mijn rug leeg en de toekomst zichtbaar
zal ik sterven
het kind dat ik ooit was voor deze ijsvlakte God zal nooit het onderwerp van reproductie worden
daar grijpt een poëet de laatste twijfel van de samenleving
nooit zal ik hem in eten voorzien