Vijftig jaar, da's toch wel raar.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
al heb ik nog een knappe kop,
er zit toch al wat storing op.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
al heb ik nog een lenig lijf,
het voelt toch nu en dan wat stijf.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
al lijk ik nog vol levenslust,
die lust is soms wat uitgeblust.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
al kan ik het nog steeds goed zeggen,
vraag me niet om 't uit te leggen.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
al had ik ooit veel wilde dromen,
veel is er niet uit gekomen.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
ik lijk nog wel een jonge spruit,
maar 't beste is er toch al uit.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
al heb ik nog een scherp verstand,
het heeft toch al een botte kant.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
al ben ik nog een slimme bol,
toch slaat mijn hoofd al eens op hol.
En ja, oprecht, het mag gezegd,
vijftig jaar, da's wonderbaar,
al is en blijft het toch wel raar...
***
Vijftig jaar, da's toch wel raar.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
ik lijk dan wel geen dolle griet,
maar pas op, vergis je niet.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
al heb ik nog een leuke snoet,
wat opsmuk doet me toch al goed.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
al heb ik nog een mooi figuur,
het onderhoud is toch al duur.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
al ben ik nog een knappe meid,
ik ben toch al wat pluimen kwijt.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
al lijk ik nog een ranke zwaan,
er zijn toch al wat kosten aan.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
al heb ik nog een knap gezicht,
bekijk het toch maar niet te dicht.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
al lijk ik nog een topmodel,
de cellulitis is er wel.
En ja, oprecht, het mag gezegd,
vijftig jaar, da's wonderbaar,
al is en blijft het toch wel raar...
***
Vijftig jaar, da's toch wel raar.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
al ben ik nog een knappe man,
toch is het beste uit de kan.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
ik lijk nog steeds een supervent,
vooral voor wie mij niet goed kent.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
al is de jacht nog goed te doen,
er zit wat sleet op mijn harpoen.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
al ben ik nog een vlotte gast,
toch loopt er nu en dan iets vast.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
ik lijk nog wel een jonge snaak,
maar schiet ik ook nog altijd raak?
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
al ben ik nog een knappe heer,
mijn buik heeft wel een maatje meer.
Vijftig jaar,
da's toch wel raar :
ik lijk nog steeds een Don Juan
maar bak ik er ook nog iets van?
En ja, oprecht, het mag gezegd,
vijftig jaar, da's wonderbaar,
al is en blijft het toch wel raar...