Ademloos

11 mrt. 2021 · 5 keer gelezen · 1 keer geliket

Ooit was tijd eindeloos vrij
en liefhebben was strelen
met elke porie
Ik kuste de dauw van jouw wimpers
tot elke vezel van ons lichaam vloeibaar werd
Nu wintert de wereld
in bevroren vingertopverlangen
naar onaangeroerde huid
Ademloos
Aan een slinger van zilverdraad
bengelen aarzelende uren
Tiktakt de avondklok gestaag
seconden naar verleden tijd
Tussen vlokken sneeuw op het behang
weent de aarde champagneparels
in bubbels van drie
op de bodem
van een ongeopende fles

                                        
 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

11 mrt. 2021 · 5 keer gelezen · 1 keer geliket