vlaamse klei

11 jan. 2021 · 9 keer gelezen · 2 keer geliket

Rauw
zo rauw als een uitgespuwde muis
liggend op de vloer
als cadeau
zoveel houdt de kat van mij.
 
Je stampt er even tegen en loopt snel weg.
Walgend door de aanblik van rottend vlees.
 
Zo rauw
Beschouw je het leven, de lust van het kunnen
het mogen.
 
Het cadeau als rottend vlees
geurend naar nog voor degenen die het snappen.
 
Maar hij snapt niks
rien de knots
zoals de tandenloze mond lachend grapt.
Die dwaze snapt niks van de beesten,
oh wee als hij zich gaat moeien met mijn graan.
Dan draai ik me om in mijn graf.
 
De blinde ziet wat hij niet horen kan.
 
Als dat geen boerenwijsheid is, knort de maag van de kater,
met spijt van het verspilde geschenk.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

11 jan. 2021 · 9 keer gelezen · 2 keer geliket