hier zwijgen de kanonnen
maar mijn oren schreeuwen luid
naar hemels vol vrede
met tuigen vol toeristen
die littekens kerven
in het blauw van mijn
jongere lucht
mijn ogen zien raketten
mijn hoofd bracht het puin mee
mijn hart de splinters en scherven
mijn lege koffer weegt
van wat ik daar had willen laten
en wie ik wou dat er nog was
zusje
mama
mijn vader en ik
zijn alles nog half
elk onweer brult mijn verhalen
donder en bliksem schrikken
als ik vertel
wat ik heb gezien
ik heb lang moeten zoeken
vond hier armen vol welkom
en verband
wat ik nu nog mis
naast al de rest
is zalf
© Marc Terreur, 31 maart 2023